پوستر بیست‌ونهمین هفته فیلم و عکس مشهد منتشر شد برنامه صداوسیما برای دلجویی از هموطنان اهل سنت بهرام افشاری و سروش طاهری در تور آمریکای شمالی با «چه کسی جوجه‌تیغی را کشت؟» فیلم‌های سینمایی امروز تلویزیون (۴ اردیبهشت ۱۴۰۴) + زمان پخش مدیر پخش شبکه یک صداوسیما عزل شد| اعلام جرم علیه ۸ نفر چهره ماندگار | درباره جلال‌الدین معیریان، بنیان‌گذار چهره‌پردازی کلاسیک ایران سایه مات خندوانه | نگاهی به برنامه ۱۰۰۱ و انتظارات برآورده نشده آن گفت‌وگو با استادان دانشگاه‌های مشهد به‌مناسبت روز ملی معماری پرورده آفتاب ایران | مختصری در احوال و آثار شیخ بهایی روایتی سینمایی از یک قهرمان | گفتگو با عوامل فیلم سینمایی صیاد انتشار فراخوان جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان تفلیس آغاز اکران انیمیشن رویاشهر در سینما آیا نویسندگان پرفروش آینده دنیا باید ستاره فضای مجازی باشند؟ جایزه یک عمر دستاورد موسسه فیلم آمریکا برای فرانسیس فورد کوپولا فیلم کوتاه داستانی «جای خالی» در جشنواره ایتالیایی برنامه‌های رادیو به مناسبت سالروز شهادت امام‌جعفرصادق(ع) + زمان پخش اکران سیار انیمیشن «رؤیاشهر» در شهر‌های فاقد سینما درگذشت پاپ تماشاگران «مجمع کاردینال‌ها» را چند برابر کرد
سرخط خبرها

درباره محمدکریم پیرنیا به بهانه سالروز درگذشتش | پیر معماری سنتی ایرانی

  • کد خبر: ۱۲۳۵۹۰
  • ۰۹ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۲:۴۹
درباره محمدکریم پیرنیا به بهانه سالروز درگذشتش | پیر معماری سنتی ایرانی
محمدکریم پیرنیا آثار گران سنگی همچون «آشنایی با معماری اسلامی ایران»، «شیوه‌های معماری در ایران» و... را به نگارش درآورده است،

آزاده چشمه سنگی | شهرآرانیوز؛ می‌نویسم معماری سنتی ایرانی، می‌خوانید اتاق‌های پنج دری و بادگیر و حوض و پنجره‌های رنگی که رو به درختان انجیر میان باغچه باز می‌شود. این، آن تصویر مشترک ذهنی تمام ماست از جهانی که گستره مضامینش آن قدر وسیع است که بخش عمده‌ای از عمر هفتاد و هفت ساله محمدکریم پیرنیا را به خود مشغول کرد. محمدکریم، از زمانی که چشم باز کرده بود، در میان کوچه پس کوچه‌های گرم یزد، سرگرم کشف زیبایی‌های شهر کویری اش بود.

چه در روزگاری که نوجوان ریز جثه بازیگوشی بود که از مدرسه فرار می‌کرد و به خانه‌های قدیمی شهر پناه می‌برد، چه در زمانی که به قامت جوانی رعنا وارد دانشکده ادبیات شد، اما شعر مجسم در سازه‌های ایرانی را، عاشقانه‌تر از مضامین ادبی مکتوب یافته بود. پس ادبیات را نصفه نیمه رها کرد، رفت به دنبال عشق دیرینه اش معماری. دانشکده هنر‌های زیبا، میزبان ورودی پرانگیزه‌ای بود که پس از مدت کوتاهی، دیرتر می‌آمد و زودتر می‌رفت. دلش می‌خواست خود را از معرض غرب زدگی‌های بی منطق معماری آن روز‌ها دور نگه دارد.

میراثی که از اواخر قاجار تا روزگار پهلوی، بیش از پیش نمود خارجی پیدا کرده بود و رفته رفته داشت مغز معماران جوان هنر‌های زیبا را از اصالت سازه‌های ایرانی دور می‌کرد. پس یک روز برای همیشه از دانشگاه هنر‌های زیبا بیرون زد و پس از آن زمانش را وقف شنیدن تجربیات و دانسته‌های معماران و استادکاران باتجربه و میان سال کرد تا بی واسطه، از دل کوچه و خیابان، فرهنگ و سنت رایج در هر منطقه را آجر به آجر کشف کند و مسیر تازه‌ای به سوی حفظ و توسعه معماری سنتی ایرانی باز کند.

پیرنیا، که دانشجوی انصرافی دانشکده معماری دانشگاه هنر‌های زیبا بود، روزی دکترای افتخاری در همان رشته را از دانشگاهی گرفت که بار‌ها در منصب استاد در کلاس درسش حاضر شده بود. او که آثار گران سنگی همچون: «آشنایی با معماری اسلامی ایران»، «شیوه‌های معماری در ایران» و... را به نگارش درآورده است، دانسته هایش را مدیون آدم‌هایی بود که روزگاری پیش از او، وقتی خشت روی خشت می‌گذاشتند حواسشان به خنکای اتاق‌ها در گرمی تابستان بود و می‌دانستند در همان اتاق چطور شب‌های بلند زمستان را به گرمی صبح کنند.

مطبخ، قلب خانه بود و هوا از پنجره‌های متعدد اطرافش جریان داشت. حیاط‌های بزرگ، محرم‌ها تکیه عزاداری می‌شد و کلون‌های در، بسته به زیر و بم صدایش، چادر رنگی گلدار را بر سر زن خانه می‌انداخت. پیرنیا، آدم کلاس‌های شسته رفته آکادمیک نبود. خودش در میان کتاب‌ها بود، دلش در پنج دری‌های ساختمان‌های بازمانده از عهد قاجار و صفوی. آن قدر که پیکرش در گوشه‌ای از خانه رسولیان یزد که حالا دانشکده معماری و شهرسازی است، آرام گرفته و هنوز صدای پدرانه اش با آن لهجه شیرین یزدی در دالان هاش می‌پیچد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->